Budowla usytuowana dawniej poza miastem wraz z szpitalem (przytułkiem) dla ubogich. Konsekrowany w 1471, pełnił rolę kościoła garnizonowego pospolitego ruszenia. Budynek spłonął w 1610 roku, odbudowany i ponownie konsekrowany w 1631. Kościół i szpital były wspierane przez okoliczną szlachtę, między innymi rodzinę Kretkowskich. 17 marca 1832 strawiony przez kolejny pożar, budynek kościoła nie został odbudowany.